Odsłona No.6

***

Kilka dni później.

Filip zmienił swój status na dostępny.

Anka zmieniła swój status na dostępny.

- Filip! Jesteś? Jak Twoja mama? Pogadaliście szczerze?

- Hej, ale długo z Tobą nie rozmawiałem:/. Mama sama się przyznała, że to nie zwykłe przemęczenie zaraz jak przyjechałam. Potem już poszło dobrze, umówiłem ją z tym lekarzem z Krakowa na stałe wizyty, znaleźliśmy opiekunkę i mama jakoś lepiej chyba się czuje. Już nie pyta mnie, co tam w szkole, a to dobry znak. Leków oczywiście nie brała, musiałem sam je wykupić. Narzekała, że za drogie i w ogóle jej nie potrzebne, a są inne, ważniejsze wydatki, moje studia i takie tam...

- To dobrze, że wszystko się jakoś ułożyło, trzeba o nią dbać.

-  Tak, ułożyło się.

- Filip?

- Tak?

- Coś się stało? Niby wszystko gra, ale czuję, że coś Cię jeszcze martwi :/...

- A mówią, że takie rzeczy można tylko zobaczyć.

- Kłamstwo, takie rzeczy się czuję. Więc, co nie gra?

- Rzucam studia...

- Żartujesz? ! ! ! Dlaczego?

- Bo są bezsensowne. Głupio zrobiłem, że w ogóle poszedłem na tę całą filozofię. Po co mi ona? Żeby po pięciu latach stwierdzić, że nie mam za co żyć, a życie nie daje nadziei. Żeby bić się z tym wszystkim, próbować poznać prawdę, która nie istnieje? Dorzucać sobie pytań? Zamartwiać się życiem? Po co? Nie lepiej po prostu żyć. Zrobić jakiegoś inżyniera, zarabiać kasę, postawić sobie dom, zasadzić drzewo, mieć rodzinę i umrzeć? To jest nasze przeznaczenie. A filozofia tylko gmatwa nam to wszystko i  dławi nas tym wszystkim. Kiedyś Ci pisałem, że myślenie boli. Tak, to jest największy ból, zwłaszcza gdy dochodzisz do niektórych wniosków, ale my sami się skazujemy na ten ból. Niepotrzebnie, masochistycznie.

- Nie wierzę, że to mówisz. Zdaję sobie sprawę, że na filozofii nie zbijesz kokosów, ale jesteś inteligentny i pracę znajdziesz na pewno. Ale nie o to tu chodzi. Przecież kochasz filozofię... Jesteś tam na tych studiach z pasji, to jest Twój sens. Wyobrażasz sobie siebie, jako operatora koparki czy tynkarza? Naprawdę uważasz, że wytrzymasz coś takiego?

- Tysiące tak pracują i nikt nie narzeka. Liczy się przetrwanie, sama tak kiedyś powiedziałaś, pamiętasz?

- Tak, pamiętam, ale przetrwanie nie da Ci nic, co by Cię satysfakcjonowało. Innym może tak, ale nie Tobie.

- Mam jeden wielki śmietnik w głowie, nie wiem, co z tym wszystkim zrobić. A wkuwanie teorii Św. Augustyna wcale nie pomaga... Czuję, że ta filozofia jest całkiem nieprzydatna.

- Nie mów tak. Przez Ciebie straciłam sporo czasu na myślenie, roztrząsanie każdego kroku, a Ty mi teraz piszesz, że najlepiej gdyby to wszystko szlag trafił, bo to tylko próba oszukiwania się, że coś się rozumie, że coś na tym świecie jest dzięki nam prostsze. Mam dość...

- A nie tak jest? Jesteśmy jak ludzie ze starożytnej epoki, oni tłumaczyli sobie świat mitami, my filozofią.

- Nie porównuj tego, to coś całkiem różnego. Mity to wymyślone historię, filozofia, to człowiek, życie, rozum, szukanie prawdy, nie zadowalanie się bajkami. Nie wierzę, że ja przekonuję do tego Ciebie...

- A jednak.

- Muszę kończyć. Ale dokończymy tą rozmowę jutro. Będziesz?

- Spróbuję.

- Masz być! I nie waż się robić jakichś głupot! Trzymaj się.

- Paaa.

Anka zmieniła swój status na niedostępny.

Filip zmienił swój status na niedostępny.